logo
Alaberz
0990 432 10 14
صعود به قله آتشکوه
گزارش برنامه:

صعود به قله آتشکوه

1399/01/30

قله آتشکوه با ارتفاع ۳۸۵۰ متر درمنطقه لواسانات واقع شده و یکی از قله های رشته کوه البرز به شمار می رود که در بخش مرکزی این رشته کوه قرار دارد.قله آتشکوه ۳۸۵۰ متر ارتفاع دارد و از جمله قله های نزدیک آن می توان به ساکا (۳۳۰۰)،قله پرسون (۳۱۰۰)،قله ریزان (۳۶۵۰)، قله مهر چال(۳۹۲۷) اشاره کرد.قله آتشکوه جزو قللی است که مسیر عادی صعود و فرود آن می تواند متفاوت باشد اما اصولاً بهتر است در فصل صعودهای زمستانی برای ایمنی بیش تر،همان مسیر صعود را برای بازگشت انتخاب کرد.این مساله در فصل زمستان که مسیر بهمن گیر و پربرف است،از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

روز شمار برنامه:

روز اول:

ساعت 5:30 از تهران به سمت لواسان و سپس به سمت روستای افجه حرکت کردیم. بعد از رسیدن به روستا در بخش انتهایی روستا و در پارکینگی که ساخته شده است آخرین محلی بود که با وسیله نقلیه حرکت انجام شد. بعد از آن انجام معارفه و بیان اهداف برنامه و کلیت کارهایی که مطابق با برنامه قصد انجام آن را داشتیم حرکت به سمت چشمه و از آنجا به سمت گردنه ساکا انجام گرفت.

مسیر صعود از دهلیز جنوبی گردنه ساکا انجام گرفت. در داخل دهلیز با توجه به ماهیت و جنس برفی که وجود داشت در ابتدا تکنیک‌های مختلف گام‌برداری با کرامپون و بدون کرامپون به شرکت کنندگان آموزش داده شد. بعد از آن نیز تکنیک‌های استفاده از طناب ثابت و صعود با طناب ثابت، نحوه ثابت کردن طناب و نهایتا تکنیک‌های صعود کرده‌ای آموزش داده شد. در حدود ساعت 16 به محل کمپ رسیدیم و بعد از آماده‌سازی چادرها اعضاء تیم به استراحت پرداختند. باد شدید در هنگام چادر زدن سبب شد تا چالش بسیار زیادی برای اعضاء تیم ایجاد شود و این سطح فنی برنامه را نیز ارتقاء داد. بدین ترتیب روز اول برنامه به انتها رسید.

روز دوم:

با توجه به باد شدیدی که در ارتفاع از دیروز وزیدن گرفته بود ساعت حرکت در صبح مقداری جابه جا شد و اعضاء تیم در ساعت 6 صبح حرکت خود را به سمت تیغه‌های آتشکوه از سر گرفت. حرکت از کمپ به شکل کرده‌ای انجام گرفت. بعد از رسیدن به تیغه‌ها از تکنیک ثابت کردن طناب بر روی تیغه استفاده شد و تمامی نفرات با این سیستم صعود خود را ادامه دادند. نهایتا بعد از صعود تیغه‌ها در بخشی از مسیر با توجه به شرایط برنامه تصمیم به برگشت گرفته شد و برای برگشت نیز فرود از روی تیغه‌ها و سپس برگشت از مسیر نرمال اما بسیار پر برف صورت گرفت. بعد از رسیدن به کمپ و استراحتی کوتاه به سمت افجه حرکت خود را ادامه دادیم و نهایتا در ساعت 18 خود را به محل پارکینگ اتومبیل‌ها رسانیدم. اختتامیه برنامه در این محل با صحبت‌های سرپرست انجام شد.

فهرست کامل تجهیزات همراه در این برنامه (عمومی و فنی):

کفش تک پوش سنگین و بالاتر با قابلیت نصب کرامپون، کلنگ، هلمت، کارابین، هارنس، کارابین پیچ، یومار، طنابچه انفرادی، تسمه، لباس مناسب فصل (کاپشن و شلوار گورتکس، شلوار و پیرهن بیس، دستکش بیس و دستکش مناسب فصل، کاپشن)، کوئیک درا، طناب دینامیک 50 متری به ازاء هر 3 نفر یک عدد، ابزار میانی برف و سنگ، جوراب اضافی،  تنقلات مورد نیاز برنامه، حداقل 2 لیتر آب، فلاسک آب جوش، باتون کوهنوردی، چادر مناسب برای زمستان، کیسه خواب، زیر انداز کیسه خواب، کپسول، سر شعله و ظرف و ظروف مورد نیاز

موقعیت گیتایی (جغرافیایی):

قله مخروطی شکل ساکا با ارتفاع تقریبی 3300 متر در شمال شرق منطقه لواسانات تهران واقع شده است. شاید هیبت همسایه شمالی آن‌، آتشکوه، و زیبایی برج ریزان، باعث کمرنگ‌تر شدن حضور قله ساکا در این منطقه شده باشد ولی نزدیکتر بودن قله آن به روستای افجه که در دامنه جنوبی این کوه و در پای یال‌های سنگی آن واقع شده است، دسترسی به قله ساکا را- حداقل در نگاه اول- ساده‌تر کرده است.

قله‌های مهرچال (3920 متر)، آتشکوه (3850 متر)، ریزان (3650 متر) و پرسون (3100 متر) قله‌های مجاور آن هستند که از این میان، تنها آتشکوه از طریق گردنه شمالی ساکا و یال جنوبی آتشکوه به آن متصل است. در شرق قله، دشت کوچک و زیبای گرچال موسوم به دشت هویج قرار دارد که مسیر نرمال قله‌های ریزان، آتشکوه، پرسون و سیاه چال از آن می‌گذرد. یک تا یک و نیم ساعت پیاده روی از روستای افجه و در جهت شمال (در امتداد رودخانه و در مسیر مالرو) ما را به این دشت زیبا و مرتفع می‌رساند.

روستای کند در جنوب غرب و افجه در جنوب شرق قله ساکا، نزدیک ‌رین آبادی‌های مجاور آن محسوب می‌شوند. گرچه باغبانی هنوز مشغله اصلی ساکنین قدیمی این منطقه (که دارای قدمت تاریخی نیز می‌باشد) بشمار می‌رود ولی با افزایش ساخت و ساز خانه‌های ویلایی، چهره این منطقه به یک ییلاق نشین تبدیل می‌شود. هر روز اتوبوس‌هایی از تهران (چهارراه تهرانپارس) به این منطقه عازم می شوند که این علاوه بر تاکسی هایی است که از تجریش و تهرانپارس راهی گلندوک مرکز لواسان می شوند.

جهت دسترسی به گلندوک، پس از طی مسافتی حدود 25 کیلومتر از تهران و با گذر از گردنه قوچک به لشگرک می‌رسیم. مسیر از اینجا دو شاخه می‌شود که مسیر سمت راست (شرق) پس از حدود 5 کیلومتر به گلندوک مرکز لواسان می‌رسد. در طول این مسیر و در سمت چپ جاده (شمال)، قله‌های مهرچال، آتشکوه و ساکا دیده می‌شوند. روستای افجه حدود 8 کیلومتری شمال شرق گلندوک قرار دارد و تمامی مسیر جاده آن آسفالت می‌باشد.

مسیر اصلی از غرب قله و ناحیه بین گردنه آتشکوه و ساکا می‌باشد که با یک کوهنوردی نه چندان فنی و متوسط زمان حدود ۳ ساعت می‌توان از دشت هویج به قله رسید. صعود مسیرهای دیگر کوه شامل مسیر جنوب‌غربی، جنوبی و جنوب‌شرقی بع علت وجود یک نوار صخره‌ای که در امتداد هر سه این مسیرها و در ارتفاع حدود ۲۹۰۰ متری قرار گرفته است نیازمند کوهنوردی فنی‌تر می‌باشد.

سبزترین بخش منطقه را می‌توان دشت هویج دانست. اطلاعاتی پیرامون این دشت به شرح زیر استوجه تسمیه این دشت با گُرچال از ترکیب دو نام گُر + چال گرفته شده‌است.

گُر و یا آگِر در گویش ایرانیان باستان به معنای آتش (هنوز هم واژه گُر گرفتن به معنی شعله‌ور شدن آتش در زبان پارسی به کار می‌رود) و چال نیز به معنای جایگاه بوده‌است که این دشت را در گذشته گرچال به معنای جایگاه آتش یا آتشدان می‌نامیده‌اند. گمان بر این است که علت این نامگذاری گرمتر بودن این دشت نسبت به قله‌های اطراف می‌باشد.

بهترین فصل صعود:

فصل صعود نرمال به این منطقه در فصول بدون برف می‌باشد اما با توجه به چالش‌هایی که تیم مد نظر دارد می‌توان در فصولی همچون زمستان هم وارد منطقه شد.

پتانسیل سایر ورزش‌های کوهستانی:

کوهپیمایی و طبیعت گردی، پیاده‌روی، کوهنوردی، مسیرهای گرده‌ای، دوچرخه سواری

اطلاعات بیشتر:

تعداد چشمه‌های موجود در مسیر: یک چشمه

وضعیت آب و هوا: صاف با وزش باد زیاد

پشتیبانی تلفن همراه: تقریبا در تمام مسیر پوشش آنتن برای همراه اول وجود دارد.

محل‌های مناسب برای شب مانی: اقامت باید به شکل استفاده از چادر باشد. جان پناه یا پناهگاهی در منطقه ساخته وجود ندارد.

مختصات قله:

خطرات: دست به سنگ و ریزشی در بعضی نقاط، خطر بهمن در منطقه زیاد است

راهنما: آقای یوسف تقی زاده

ایمیل: ytaghizadeh@alaberz.com

کوهنورد