کفش سنگنوردی

این کفش ها که اصطلاحا کتانی سنگ نیز نامیده می شوند  با شکل خاص و مواد خاصی تولید می شود. و برای صخره نوردی، دیواره نوردی و سنگنوردی داخل سالن کاربرد دارد.

تا اینجا کار موارد گفته شده برای کفشهای کوهپیمایی و کوهنوردی و یخنوردی بیان شد، شرایط در کفش سنگنوردی به صورت زیر است.

راهنمای خرید کفش سنگ نوردی:

۱- کفش باید راحت باشد.

۲- اندازه و شکل کفش تغییر نکند.

۳- برای صعودهای اصطکاکی قابل انعطاف باشد.

۴- در صعودهای عرضی و طولی باید لبه های سفت و سختی داشته باشد.

۵- پنجه کفش که در برگیرنده انگشتان پا است سخت و محکم باشد.

۶- کف کفش با دوام و لبه های کناری آن با کیفیت باشد.

۷- کفش ضمن آنکه قوزک پا را محافظت می کند باید بیش ترین انعطاف را نیز برای قوزک پا فراهم کند.

۸- کفش باید سبک، قوی و بادوام باشد.

انتخاب کفش مناسب سنگ نوردی:

۱- مناسب ترین نوع، بستگی به نوع برنامه های تمرینی دارد.

۲- باید کاملا چسبیده و اندازه پا باشد

کفش سنگ، یک شماره کوچکتر تنها برای مسابقات سنگنوردی سالن کاربرد دارد.

۳- در منطقه ای که تنوع گسترده ای از سنگ ها و دیواره های سنگی است باید کفشی انتخاب کرد که بتواند هم از نظر لبه های کفش و هم از نظر خاصیت اصطکاک بر سنگ جوابگو باشد.

عوارض کفش تنگ در سنگ نوردی:

۱- تاول

۲- میخچه

۳- پینه

۴- فشار بیش از حد به پا

۵- خستگی در تمرین و سنگ نوردی

جنس رویه کفش سنگ نوردی:

۱- جیر (بعد از مدتی گشاد می شود، مخصوصا اگر بدون آستر باشد)

۲- چرم.

۳- نایلون مخصوص.

۴- کتان.

۵- ترکیبی از مواد فوق.

همگی مواد فوق می تواند آستر دار یا بدون آستر باشد.

هشدارها:

۱-کفش سنگ نوردی اگر هنگام تمرین خیس شود پس از خشک شدن جمع شده و چروک می شود و هنگام سنگ نوردی پا را ناراحت می کند.

۲- هنگام بستن کفش نباید آنرا خیلی محکم کشید زیرا خود این عمل سبب گشاد شدن سریع و صدمه به کفش می شود.